تأثیر خاطره گویی گروهی بر نشاط سالمندان

مقدمه: برخی مطالعات تأثیر خاطره­گویی بر سلامت روان را تأیید می­کند؛ اما هنوز نتایج متناقضی در این زمینه وجود دارد. تاکنون مداخله مطالعه شده، بومی شده و تأییدکننده تأثیر این مداخله درمانی بر بهزیستی ذهنی سالمندان در داخل کشور انجام نشده است. هدف: تعیین تأثیر خاطره­گویی گروهی بر نشاط سالمندان. روش: در این کارآزمایی بالینی، 64 سالمند مراجعه­کننده به کانون جهان­دیدگان گرگان به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. نمرات نشاط قبل مداخله، حین، پایان و یک ماه بعد از پایان مداخله اندازه­گیری شد. خاطره­گویی در 6 جلسه طی 3 هفته اجرا شد. در گروه کنترل، جلسات بحث گروهی برگزار گردید. داده­ها با پرسشنامه­های روا و پایای نشاط (oxford)، معاینه مختصر روانی شناختی جمع آوری و از آزمون­های فیشر، مجذورکای، تی مستقل، آنالیز واریانس با اندازه­های تکراری و آزمون تعقیبی بنفرونی در نرم افزار spss نسخه 20 استفاده شد. یافته ها:  ­میانگین سنی شرکت­کنندگان 2/6 ± 5/65 سال بود و 8/50 درصد افراد مرد بودند. نمرات نشاط قبل از مداخله در گروه کنترل 6/10±9/43 و مداخله 3/8­±6/45 بود (05/0p>). تحلیل چندمتغیره با اندازه­های تکراری نشان داد اثر متقابل زمان با گروه درمانی بر تغییرات نمره نشاط سالمندان معنی­دار است (01/0>p). آزمون تعقیبی بنفرونی بین نمرات قبل و پایان مداخله (03/0p<) و نمرات حین و پایان مداخله (03/0p<) تفاوت معنی­داری را نشان داد.  نتیجه گیری: بحث گروهی و خاطره­گویی در افزایش نمرات نشاط سالمندان مؤثر بود؛ اما میزان تأثیر­گذاری مداخله خاطره­گویی بیشتر بود؛ بنابراین، می­توان از آن به عنوان روشی کم هزینه و بدون عوارض جانبی برای افزایش نشاط سالمندان استفاده کرد.